Metoda Suzuki nie opiera się na klasycznej, dwubiegunowej relacji uczeń — nauczyciel. Bardzo istotne w jej założeniach jest uwzględnienie rodzica, który na co dzień, poza lekcjami, ma za zadanie dbać o rozwój swojej pociechy.
Mamy więc do czynienia z tzw. Trójkątem Suzukowym, który tworzą:
- dziecko, które uczy się grać;
- rodzic, który współpracuje z nim na co dzień;
- nauczyciel, który jest wykwalifikowanym specjalistą w zakresie gry na instrumencie.
Jak widać, rola rodzica jest pełnoprawna w stosunku do roli nauczyciela. Przed rozpoczęciem pracy w duchu Metody Suzuki, konieczne jest spotkanie nauczyciela i rodzica, na którym zostaną ustalone wszystkie szczegóły współpracy.
Przyjrzyjmy się rolom rodzica i nauczyciela, aby bardziej precyzyjnie określić to, co je łączy, a co dzieli.
Rodzic – Nauczyciel
Rodzic gra bardzo ważną rolę w rozwoju muzycznym dziecka. To właśnie on poprzez codzienną pracę, kreowanie odpowiednich postaw i motywację najbardziej wpływa na to, jakie efekty osiąga ostatecznie dziecko. Ogromne znaczenie ma także bliskość — w końcu nikt tak dobrze nie zna naszej pociechy jak my sami. Dlatego wszystkie wskazówki nauczyciela, a także sposoby codziennej pracy z dzieckiem możemy odpowiednio dostosować do jego języka i wrażliwości. To także my, a nie nauczyciel, spędzamy z nim najwięcej czasu. Możemy więc odpowiednio zadbać o motywację dziecka do nauki gry, bo wiemy, jaki rodzaj zachęty najbardziej będzie na nie wpływać. Ponadto dostosujemy najlepiej rodzaj codziennych zabaw i ćwiczeń oraz skuteczniej będziemy czuwać nad systematycznością i osiąganiem kolejnych celów.
Ponieważ Metoda Suzuki opiera się na naśladownictwie, to rodzic, którego na co dzień obserwuje dziecko, jest głównym wzorem dla ucznia. Z tego względu praca w duchu Metody zaczyna się od opanowania podstaw gry przez rodzica, który inspiruje dziecko do tego, aby samo chciało rozpocząć ćwiczenia. Rodzic zachęca jednak nie tylko do grania na instrumencie, ale także pomaga wypracować związane z procesem nauki postawy – punktualność, obowiązkowość czy determinację. Pamiętajmy też, że to na nas spoczywa odpowiedzialność za regularność treningów.
Nauczyciel — mentor
Jak się domyślamy, przy tak dużej roli rodzica, nauczyciel jest przede wszystkim mentorem, który podczas lekcji dzieli się wiedzą merytoryczną, zwraca uwagę na błędy i wskazuje obszary, nad którymi dziecko powinno bardziej intensywnie pracować.
Rolą nauczyciela nie jest mobilizowanie ucznia do dalszych ćwiczeń. Trwająca między 15 a 30 minut tygodniowo (w przypadku najmłodszych) lekcja, nie daje na to szansy. Poza tym jest to czas na czysto merytoryczną pracę, tłumaczenie techniki oraz podkreślanie spodziewanych efektów.
Synergia trójkąta
Rodzic, który decyduje się na rozwijanie dziecka w duchu Metody Suzuki, musi zdawać sobie sprawę z niniejszego podziału ról. W tej Metodzie nie jesteśmy tylko szoferami zawożącymi dziecko na lekcję — to my jesteśmy jego wsparciem i przewodnikiem.
Jeśli dobrze zrozumiemy rolę swoją, nauczyciela i dziecka, będziemy w stanie domknąć idealny Trójkąt Suzukowy — zachowanie w nim odpowiednich proporcji jest warunkiem sukcesu Metody.